Yolun baharın uğramadığı bir kente düşerse
Geçmişini bir yana bırak
Ama yüreğin seninle olsun
Kapıları ardına kadar açık
Baharı anlatma onlara
Bahar geçmişinde kalsın
Çocuğu kucağında bir anne görürsen
Sakın sorma
Başını ne zaman dik tuttu? diye
Anlamsızdır bu soru
Boynu bükük o diyarda
O çocuk ve diğer çocuklar
Ağlamışlar dünyaya gelince
Yaşamak için ağlamak bu
APGAR’dan Eylüle kalmamak için
Belki de dünyanın haline