şikayetinde kan varsa
hekime görünür ancak
yurdumun insanı
Ordulu Adem
sıvacı ustası
ondört yaşında ilkokuldan terk
ömrünün kırkıncı yılında
idrarında kan gördü bir sabah
geçer dedi bekledi
geçmedi
otları kaynatıp içti
geçmedi
avurtları çöktü
“dağ gibiydim eridim.” dedi kendi kendine
yeşil kartını kaptı
sağlık hizmeti aramaya çıktı
sunulmayan hizmet
aranarak bulunur elbet
göründü hekime
evre üç mesane tümörü
çıkardılar mesaneyi
idrar yolu karın duvarına bağlandı
şaşılacak şeydi
rüyasında görse inanmazdı
başına geldi inandı
olsun dedi Ordulu Adem
böyle de yaşarız
olacaklardan habersiz
üç ay geçirdi
idrarı kesildi birden
hortladı tümör
idrar yolunu tıkadı
adem üremi ile tanıştı
artık palyatif girişimler vardı gündemde
sözler yine klasik
“elimizden geleni yapıyoruz.”
ve bu orta metrajlı film
bitecekti bir gün
“elimizden geleni yaptık” sözüyle