PISHO (PIŞO) MEHEME

Evvel zaman içinde biz çocukken yaramazlık yaptığımızda 'sus yoksa seni pışo mehemeye veririm' diye korkuturlardı, her mahallenin nam salmış bir kabadayısının olduğu dönemde...Diyarbekirin Alipaşa mahallesinde de onurlu kabadayı Pışo Meheme, bir fenomen

Fotoğrafın dili olsa da konuşsa... en sağda yorganın altına girmiş olan belki hasta adını bilmem ama siz ona Belengaz ...... diyebilirsiniz, sediri ters çevirip oturmuşlar kimse üksekte olmak istemiyor öbürü alçakta kalır diye. Pısho Meheme biraz daha modern çizgilerde, belli ki o dönemde Adana'yı İstanbul'u diğerlerinden önce görmüş, Sağdan üçüncü Pala ..... işaret parmağı ile objektife işaret yapmış mesaj veriyor adeta 'Akıllı olun' diye, sizler bakın gayrı fotoğrafa anlatacağı başka şeyler vardır belki rahmetli  Diyarbekir kırıklarının... 

Şehmus Diiken kulak verelim biraz da

Kırık olmak, ama kırılmamak!*

Kim ne derse desin, kim işin neresinden hangi tarafından tutmaya gayret göstermeye çalışırsa çalışsın; ben kendi adıma belki de en sonunda söylemem gerekeni en başında söyleyeyim de “günah benden gitsin”. Diyarbakır Kırıkları da kullandıkları “jargonları” da, dilleri de kendilerine hastır. Olmazsa olmazlarıdır. Ve bu sebepten muhaliftir. Ve bu baptan da batının bütün benzeri “lümpen” tiplerinden farklıdır, ayrıdır, ayrı olarak da telakki edilmek durumundadır.

 Yürür geçersiniz şehrin meydanından ve kulağınıza biri, sanki bir efsaneyi anlatırmış gibi “Pışo Meheme”den söz eder. Oysa Pışo’nun dünyası ile haşır neşir olanlar bilir ki; “İstiyene santim hisabi, istiyene kökleme” ifadesi Pışo Meheme’nin Xıştıg’ının (Bıçak) öbür adıdır (KAYNAK:ŞEHMUS DİKEN )

“Baxçalarda eluce

 Gel yanıma bû gêce

 Sen sator ol ben piçax

 Oturax şerab içax




 Adım Evdoş’tır benım

 Qafam da xoştır benim

 Gelen giden qarışi

 Zar bextım reştır benim…”




SANATÇI:ŞOREŞ